Nowe przepisy dotyczące praktyk absolwenckich
Dotychczas odbywanie praktyk przez absolwentów nie było uregulowane przepisami prawnymi. W związku z tym pracodawcy niechętnie skłaniali się ku takiej formie współpracy, zaś młodzi ludzie napotykali na trudności ze zdobyciem niezbędnego doświadczenia zawodowego. Ustawa o praktykach absolwenckich, która weszła w życie 28 sierpnia 2009 roku, ma na celu sprecyzowanie zasad, na jakich absolwenci będą odbywać staże i praktyki.
Do tej pory na staż najczęściej kierował Urząd Pracy, w którym zarejestrowany był bezrobotny absolwent. Odbywanie praktyk absolwenckich bez ingerencji urzędów, na podstawie zgody zainteresowanych stron - to podstawowa zmiana, jaką wprowadza nowa ustawa. Ustawa ma obowiązywać do końca 2012 roku. Czas pokaże, czy dzięki nowym przepisom poprawi się sytuacja najmłodszych uczestników rynku pracy.
Umowa o praktykę
Praktyka ma na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycznych niezbędnych do wykonywania pracy. Zgodnie z ustawą, praktykę odbywa się na podstawie pisemnej umowy o praktykę absolwencką, zawieranej pomiędzy praktykantem a podmiotem przyjmującym na praktykę. Umowa powinna określać w szczególności: rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne, okres odbywania praktyki, tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki oraz wysokość świadczenia pieniężnego, jeżeli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
Praktykę może odbyć osoba, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia.
Umowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż 3 miesiące. Nie można też przedłużać okresu praktyki podpisując kolejną umową - zawarcie kolejnej umowy pomiędzy praktykantem a tym samym podmiotem przyjmującym na praktykę jest możliwe tylko na łączny okres wspomnianych 3 miesięcy.
Umowa o praktykę absolwencką jest umową cywilno-prawną. Oznacza to, że tylko nieliczne przepisy Kodeksu Pracy dotyczą zatrudnienia stażysty.
Umowa o praktykę nie jest umową o pracę, dlatego zakończenie współpracy z praktykantem jest dużo łatwiejsze niż z pracownikiem. Jeśli praktyka odbywana jest nieodpłatnie umowa może być rozwiązana na piśmie w każdym czasie, bez zachowania okresu wypowiedzenia. Jeśli praktyka jest odpłatna, wówczas przy rozwiązaniu umowy obowiązuje 7-dniowy termin wypowiedzenia. Prawo do rozwiązania umowy mają obie strony.
Warunki odbywania praktyki
Podmiot przyjmujący na praktykę zapewnia praktykantowi, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, bezpieczne i higieniczne warunki odbywania praktyki, w tym - w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z odbywaniem praktyki - odpowiednie środki ochrony indywidualnej.
Czas pracy praktykanta nie może przekroczyć przeciętnie 40 godzin tygodniowo w pięciodniowym tygodniu pracy. Praktykantowi przysługuje również prawo do przerw w pracy – co najmniej 15 minut dziennie (przy zajęciu trwającym co najmniej 6 godzin w ciągu dnia) oraz przynajmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w ciągu doby oraz 35 godzin w skali tygodnia.
Na wniosek praktykanta, przyjmujący go jest obowiązany wystawić na piśmie zaświadczenie o rodzaju wykonywanej pracy i umiejętnościach nabytych w czasie odbywania praktyki.
Praktyki płatne i bezpłatne
Praktyka może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie. Wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może jednak przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Do końca 2009 roku jest to 2 552 PLN brutto, a od 1 stycznia roku 2010 – po podwyżce płacy minimalnej – 2 634 PLN. W przypadku płatnej praktyki, wynagrodzenie stażysty będzie zwolnione ze składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne - jedyne obciążenie to podatek dochodowy.
Absolwenci zarejestrowani w Urzędzie Pracy
Jeśli absolwent zarejestrowany jest jako bezrobotny w Urzędzie Pracy, może rozpocząć staż absolwencki nie tracąc statusu bezrobotnego i należnych z tego tytułu świadczeń. Taka sytuacja ma miejsce, gdy praktykant odbywa praktykę nieodpłatną. Jeżeli natomiast odbywa praktykę płatną i jego wynagrodzenie jest wyższe niż połowa płacy minimalnej (czyli 638 PLN do końca 2009 roku, a od 1 stycznia 2010 roku 658,50 PLN), wówczas straci status osoby bezrobotnej.
Podobne artykuły
-
Rozmowa z absolwentką WSIiZ
Z Absolwentką Wyższej Szkoły Inżynierii i Zdrowia, właścicielką dwóch salonów kosmetycznych w Warszawie, i Szkoleniowcem Panią Pauliną H...
-
Pracodawcy hojni dla absolwentów WAT
Przeciętne wynagrodzenie tych, którzy ukończyli Wojskową Akademię Techniczną wynosi aż 7004 zł brutto. Absolwenci WAT zajmują pod tym względem...
-
Absolwenci z najlepszymi wynikami z LEK
Absolwenci Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku najlepiej w Polsce zdali Lekarski Egzamin Końcowy w sesji wiosennej 2017 roku. Uzyskali średnio 138,9...
-
Sztuka – nie sztuka, czyli słów parę o zawodzie projektanta mody
Wzornictwo odzieżowe jako gałąź sztuki zawsze pozostaje nieco w cieniu wielkich dziedzin, dlatego tęsknię spoglądając w kierunku znanych muzeów, w k...