TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW PODSTAWOWYCH
Historia sztuki i nauki pomocnicze – 240 hStruktura i forma dzieła sztuki. Geneza, podstawy i uwarunkowania twórczości artystycznej oraz jej zaplecza. Elementy paleografii, neografii gotyckiej, epigrafiki, sfragistyki i heraldyki. Atrybuty i symbole władzy oraz urzędu. Ikonografia chrześcijańska. Elementy historii sztuki począwszy od starożytności po narodziny awangardowych kierunków XX wieku w Polsce i na świecie. Kluczowe zjawiska na polu architektury, rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego. Sylwetki najwybitniejszych twórców, ośrodków i szkół.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
wykorzystywania podstawowego aparatu pojęciowego oraz warsztatu historyka sztuki; opisu i interpretacji dzieła sztuki dawnej i współczesnej, w tym datowania, określania szkół artystycznych, cech charakterystycznych warsztatów, twórców i regionów artystycznych; analizy historii pisma, definiowania jego typów oraz orientacji w zasadach brachygrafii; odczytywania prostych tekstów rękopiśmiennych, drukowanych i epigraficznych; opisywania herbu według obowiązujących zasad; identyfikowania w herbarzach.
Propedeutyka filozofii i teoria sztuki – 30 h
Tożsamość i podstawowe problemy filozofii. Związek filozofii z twórczością. Elementy teorii prawdy. Podstawy etyki, ontologii i estetyki. Wybrane kierunki filozofii. Podstawy i trening filozofowania. Filozoficzna refleksja nad sztuką. Historia kształtowania się myśli konserwatorskiej, jej współczesny stan. Terminologia i definicje kultury, sztuki i konserwacji. Doktryny konserwatorskie. Istota procesu konserwatorskiego. Struktura dzieła sztuki. Zasady postępowania konserwatorskiego. Etyka i zakres obowiązków i upoważnień konserwatora dzieł sztuki. Zagadnienia estetyki, wartości artystycznych i historycznych podstawowych czynności konserwatorskich i restauratorskich.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
filozoficznej refleksji nad sztuką w powiązaniu z interpretacją konserwowanego dzieła; kreowania właściwych koncepcji i podejmowania właściwych działań konserwatorskich.
Socjologia kultury – 15 h
Historia myśli socjologicznej. Pojęcie kultury i cywilizacji w myśli społecznej. Artysta w społeczeństwie. Rola intelektualistów w kształtowaniu świadomości społecznej. Znaczenie komunikacji i środków przekazu. Elementy antropologii kultury. Wybrane zagadnienia socjologii sztuki.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
analizy istoty zabytku w relacji do jego funkcji społecznej; określania relacji zabytek – użytkownik – środowisko optymalnych dla ochrony zabytku i procesu konserwatorskiego.
Technologia i techniki dzieł sztuki – 120 h
Materiałoznawstwo, technologia i techniki malarskie. Budowa techniczna dzieł sztuki. Traktaty technologiczne.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
analizy podobrazi, pigmentów i spoiw; opisywania technologii wykonania dzieła oraz metod i działań jakimi artysta uzyskiwał określone efekty wizualne.
Rysunek, anatomia plastyczna, malarstwo i rzeźba – 285 h
Zasady budowania przestrzeni – w rozumieniu realistycznym i abstrakcyjnym – przy pomocy linii, barwy i formy rzeźbiarskiej. Wrażliwość kolorystyczna. Komponowanie na płaszczyźnie. Perspektywa malarska. Techniki rysunku, malarskie i rzeźbiarskie. Obserwowanie i przedstawianie wartości linearnych, walorowych i światłocieniowych. Możliwości wyrazowe różnych narzędzi i podłoży. Układ kostny i mięśniowy człowieka.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
wykonywania szkicu, rysunku i malowidła w technice akwarelowej, akrylowej oraz olejnej; posługiwania się narzędziami rzeźbiarskimi w wybranych materiałach; wypowiedzi artystycznej w oparciu o obserwacje natury z wykorzystaniem znanych technik i technologii; wykorzystywania wiedzy anatomicznej w połączeniu z obserwacją; rozumienia kształtów ciała ludzkiego i konstruowania obrazu ciała ludzkiego na płaszczyźnie oraz w przestrzeni.
Chemia, fizyka i biologia – 105 h
Podstawy chemii i fizyki. Budowa i właściwości substancji nieorganicznych i organicznych występujących w obiektach zabytkowych oraz materiałach konserwatorskich. Mechanizmy oraz typy reakcji chemicznych. Metody otrzymywania polimerów. Budowa, właściwości oraz zastosowania polimerów w konserwacji zabytków. Wyznaczanie właściwości fizycznych i użytkowych żywic sztucznych. Fizyczne podstawy metod badawczych i analitycznych – możliwości ich stosowania w badaniach dzieł sztuki. Techniki dokumentacyjne dzieł sztuki. Biochemia, morfologia i fizjologia mikroorganizmów. Klasyfikacja i systematyka mikroorganizmów. Drobnoustroje i owady uczestniczące w procesach niszczenia materii zabytku. Środki chemiczne do zwalczania drobnoustrojów i owadów w zabytkach. Metody dezynfekcji i dezynsekcji zabytków.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisywania budowy i właściwości materii zabytkowej, czynników niszczących tę materię oraz mechanizmów korozji; analizy prostych substancji nieorganicznych i organicznych; określania podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych cieczy i ciał stałych; opisywania budowy i określania właściwości polimerów wykorzystywanych w pracach konserwatorskich; badania podstawowych właściwości żywic sztucznych; określania przyczyn niszczenia zabytków oraz materiałów z których są one zbudowane; stosowania odpowiednich metod eliminowania zagrożeń.