Historia sztuki powszechnej i polskiej – 165 h
Dzieje sztuki powszechnej od starożytności, poprzez wczesnochrześcijańską, romańską, gotycką, nowożytną do sztuki nowoczesnej. Zjawiska artystyczne na przykładzie czołowych dzieł w kontekście historyczno-kulturowym. Dominujące regiony i centra artystyczne w Europie. Dzieje sztuki polskiej w kontekście przemian historycznych. Korzenie zjawisk artystycznych na ziemiach polskich. Historia nowoczesnej sztuki polskiej na tle ewolucji sztuki europejskiej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia dziejów sztuki; orientowania się w sztuce Orientu; postrzegania zjawisk artystycznych w kontekście historyczno-kulturowym, przemian światopoglądowych i rozwoju myśli filozoficznej; analizy stylistycznej dzieł sztuki i dróg przenikania wpływów artystycznych; rozpoznawania cech stylistycznych dzieł sztuki oraz określania przybliżonego czasu ich powstania.
Filozoficzne i metodologiczne podstawy ochrony dóbr kultury – 90 h
Wybrane zagadnienia z dziejów historii sztuki z perspektywy filozoficzno-estetycznego podłoża. Narzędzia warsztatu historyka sztuki. Ewolucja doktryn konserwatorskich. Badawczo-kulturalny charakter pracy w muzeum. Metodologia badań w naukach o kulturze.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia i stosowania metodologii warsztatu historyka sztuki w pracy badawczej; rozumienia problematyki ochrony dóbr kultury – konserwatorskiej, muzealniczej i zabytkoznawczej; rozpoznawania kierunków artystycznych i estetycznych w historycznych realizacjach konserwatorskich; formułowania i rozwiązywania problemów badawczych; rozumienia specyfiki badań na historią kultury i jej współczesnymi przejawami; analizowania i interpretowania źródeł historycznych.
Dokumentacja – 165 h
Dokumentacja fotograficzna zabytków. Rysunek odręczny rozwijający analityczną percepcję widzenia. Rysunek techniczny z elementami geometrii wykreślnej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
stosowania fotografii tradycyjnej i cyfrowej dla potrzeb dokumentacji fotograficznej zabytków; wykonywania dokumentacji
pomiarowo-rysunkowej zabytków architektury i ich detali.
Podstawy konserwatorstwa
Elementy materiałoznawstwa. Materiały budowlane w konserwatorstwie. Systemy komputerowe dla potrzeb konserwatorskich. Organizacja konserwatorstwa. Techniki budowlane w konserwatorstwie. Elementy i detale w rozwoju historycznym konserwatorstwa. Historia urbanistyki. Dokumentacja pomiarowo-rysunkowa. Dokumentacja historyczna zabytków architektury.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozpoznawania i analizowania zabytkowej architektury – cech stylistycznych detalu architektonicznego, historycznych układów urbanistycznych oraz dawnych technik budowlanych; wykonywania dokumentacji pomiarowo-rysunkowej oraz historycznej dla zabytków architektury i urbanistyki.
Podstawy muzealnictwa
Historia kolekcjonerstwa i muzeów. Wystawiennictwo muzealne. Profilaktyka konserwatorska w muzeach. Historia rzemiosł artystycznych z elementami znawstwa dzieł sztuki.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia podstawowych zagadnień z zakresu muzealnictwa, muzeologii oraz ochrony dóbr kultury; rozumienia znaczenia dzieła sztuki jako przedmiotu muzealnego; rozpoznawania organizacji i zadań instytucji muzealnych; wykorzystywania technik wystawiennictwa muzealnego; przygotowywania dokumentacji zbiorów; edytorstwa katalogów.
Podstawy historii i zabytkoznawstwa dzieł sztuki
Historia rzemiosł artystycznych. Elementy znawstwa oraz historii kolekcjonerstwa i muzeów. Historia urbanistyki. Elementy znawstwa architektury. Znawstwo elementów i detali architektonicznych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
przygotowywania materiałów do pracy badawczej; posługiwania się wiedzą z zakresu sztuk plastycznych.
Prawna ochrona zabytków
Uregulowania prawne w zakresie ochrony zabytków i dziedzictwa kulturowego obowiązujące w Polsce i Unii Europejskiej. Źródła prawa oraz organy stanowiące prawo w obszarze ochrony zabytków. Regulacje prawne dotyczące ochrony substancji zabytkowej w sytuacji klęsk żywiołowych i kradzieży. Zabezpieczenie substancji zabytkowej na wypadek wojny. Organizacje zajmujące się ochroną i restytucją zabytków. Finansowanie ochrony, konserwacji i rewitalizacji zabytków.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
interpretowania i stosowania krajowego oraz europejskiego prawodawstwa w dziedzinie ochrony zabytków i dziedzictwa kulturowego; identyfikowania instytucji organizujących i finansujących ochronę zabytków kultury; identyfikowania możliwości restytucji zabytków kultury; sporządzania wniosków o fundusze polskie i europejskie.
Kultura w kontekście różnych dyscyplin humanistycznych
Definicje i interpretacje kultury w kontekście nauk humanistycznych – filozofii kultury, antropologii kultury, socjologii kultury. Relacje między filozofią kultury a naukami szczegółowymi oraz między filozofią kultury a innymi działami filozofii – szczególnie estetyki. Zagadnienia teoretyczne i empiryczne współczesnej socjologii kultury. Źródła socjologicznego pojmowania kultury. Antropologiczne perspektywy badawcze – kultura jako podstawowy przymiot człowieczeństwa. Społeczeństwa o odmiennych kulturowo sposobach życia.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia podstawowych pojęć z obszaru badań nad kulturą; orientowania się w różnicach pojmowania zjawisk kulturowych przez reprezentantów różnych obszarów nauki; rozpoznawania szkół naukowych i teorii z zakresu kultury w innych obszarach wiedzy; analizowania zjawisk kultury z perspektywy innych nauk.
Komunikacja społeczna i komunikacja międzykulturowa
Komunikacja interpersonalna. Komunikacja międzykulturowa. Komunikacja międzykulturowa a dziedzictwo kulturowe pojmowane jako obszar komunikacji społecznej między koegzystującymi społeczeństwami. Public relation w obszarze kultury. Zarządzanie i marketing w instytucjach działających na rzecz ochrony zabytków kultury i ich promocji.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
komunikowania się z przedstawicielami różnych kręgów kulturowych; rozpoznawania zabytków kultury jako wspólnego dziedzictwa koegzystujących ze sobą społeczności; uczestniczenia w dialogu kultur; wykorzystywania metod public relation i zasad marketingu w promocji dziedzictwa kulturowego i instytucji z nim związanych; kształtowania opinii i postaw społeczności lokalnych na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego; zarządzania instytucjami zajmującymi się ochroną zabytków.
Dzieje myśli o sztuce – 60 h
Zarys myśli o sztuce od starożytności po współczesność w kontekście przemian kulturowych i światopoglądowych. Kształtowanie się najważniejszych idei artystycznych i koncepcji estetycznych. Dzieje krytyki artystycznej od XVIII do XX wieku.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozpoznawania przyczyn zmian w wiedzy i myśli o sztuce; rozpoznawania zmian w obszarze wiedzy i myśli o sztuce odzwierciedlonych w dziełach sztuki; dokonywania analizy dzieł sztuki.
Metodologia historii sztuki – 30 h
Metody badawcze w obszarze sztuki w kontekście historycznym – od starożytności po współczesność. Historiografia sztuki. Historyzm i znawstwo XIX wieku. Współczesny warsztat historii sztuki.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
posługiwania się metodologią sztuki; krytycznego analizowania literatury; krytycznego analizowania dzieł sztuki.
Historia sztuki współczesnej – 60 h
Współczesne kierunki artystyczne w plastyce i architekturze – nurty i ich przenikanie w różnych krajach.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozpoznawania głównych nurtów sztuki współczesnej; rozpoznawania cech charakterystycznych wiodących twórców; krytycznej oceny zjawisk nowatorskich i wtórnych.
Historia rzemiosł artystycznych – 30 h
Wytwory rękodzieła artystycznego do czasów uprzemysłowienia produkcji. Techniki i technologie wykonywania wyrobów rzemiosła artystycznego.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
dokonywania analizy wyrobów rzemiosła artystycznego, bazującej na zabytkoznawstwie, pod kątem rozpoznawania techniki wykonania oraz zastosowanego materiału; określania czasu powstania rękodzieła.
Konserwatorstwo
Konserwacja i ochrona zabytków architektury oraz miejskich układów przestrzennych. Badania w zakresie ochrony zabytków architektury oraz miejskich układów przestrzennych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
stosowania metod konserwatorskich w odniesieniu do zabytków architektury; prowadzenia wieloaspektowych badań zabytków architektury na potrzeby konserwatorskie; dokumentowania wyników badań; programowania i nadzorowania przedsięwzięć konserwatorskich.
Muzealnictwo
Funkcjonowanie i struktura instytucji muzealnych. Organizacja wystaw. Profilaktyka konserwatorska w muzeach. Rynek artystyczny. Zabytkoznawstwo sztuki i rzemiosła artystycznego Europy oraz Orientu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
oceny dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego; orientowania się w obszarze ochrony zabytków; rozumienia zasad: funkcjonowania instytucji muzealnych, ruchu wystawienniczego i obrotu dziełami sztuki; prowadzenia badań w: instytucjach muzealnych, ośrodkach dokumentacji zabytków oraz placówkach popularyzujących sztukę.
Historia i zabytkoznawstwo dzieł sztuki
Elementy historii sztuki europejskiej i Orientu. Współczesna sztuka i krytyka artystyczna. Znawstwo dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia problematyki historii zabytkoznawstwa dzieł sztuki; wykorzystywania wiedzy z zakresu dzieł sztuki w: instytucjach muzealnych, galeriach sztuki, służbach konserwatorskich, ośrodkach dokumentacji zabytków, redakcjach czasopism i wydawnictwach, a także na rynku antykwarycznym oraz w placówkach popularyzujących sztukę.
Europejskie, narodowe i regionalne strategie ochrony dziedzictwa kulturowego
Kierunki i struktura unijnych, narodowych i regionalnych strategii ochrony dziedzictwa kulturowego. Strategiczne cele polityki państwa oraz polityki Unii Europejskiej w sferze ochrony zabytków. Programy ochrony dziedzictwa kulturowego. Finansowanie ochrony i konserwacji zabytków.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
identyfikowania strategicznych, regionalnych, narodowych i unijnych programów ochrony dziedzictwa kulturowego i konserwacji zabytków; pozyskiwania regionalnych, narodowych i europejskich funduszy na ochronę zabytków; wykorzystywania funduszy na ochronę i konserwację zabytków.
Ochrona zabytków nieruchomych i archeologicznych
Formy ochrony zabytków nieruchomych i archeologicznych – krajobrazów kulturowych, układów urbanistycznych i ruralistycznych, zespołów budowlanych, dzieł architektury i budownictwa, dzieł budownictwa obronnego, obiektów techniki (kopalni, hut, elektrowni, zakładów przemysłowych), parków, ogrodów, form zaprojektowanej zieleni, cmentarzy, miejsc upamiętniających wydarzenia historyczne, miejsc upamiętniających działalność wybitnych osobistości lub instytucji, pozostałości terenowych pradziejowego i historycznego osadnictwa (cmentarzysk, kurhanów, reliktów działalności gospodarczej, reliktów działalności religijnej i artystycznej), nazw geograficznych, nazw historycznych i tradycyjnych, nazw obiektów budowlanych, nazw placów, nazw ulic i jednostek osadniczych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozpoznawania form ochrony zabytków nieruchomych lub archeologicznych.
Ochrona zabytków ruchomych
Formy ochrony zabytków ruchomych – dzieł sztuk plastycznych, dzieł rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej, kolekcji stanowiących zbiory przedmiotów zgromadzonych i uporządkowanych, numizmatów, pamiątek historycznych (militariów, sztandarów, pieczęci, odznak, medali, orderów), wytworów techniki (urządzeń, środków transportu, maszyn i narzędzi świadczących o kulturze materialnej charakterystycznych dla dawnych i nowych form gospodarki), wytworów techniki dokumentujących poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego, materiałów bibliotecznych, instrumentów muzycznych, wytworów sztuki ludowej i rękodzieła, obiektów etnograficznych, przedmiotów upamiętniających wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji, przekazów oralnych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozpoznawania form ochrony zabytków ruchomych.
Dziedzictwo kulturowe w regionie
Region jako konstrukcja historyczno-kulturowa. Historia i dziedzictwo kulturowe regionów Polski, Europy oraz transgranicznych. Kulturowa tożsamość regionalna. Polityka regionalna w zakresie ochrony zabytków.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
orientowania się w specyfice regionalnego dziedzictwa kulturowego; identyfikowania dziedzictwa kulturowego regionów Polski, Europy oraz transgranicznych; podejmowania działań na rzecz ochrony dóbr kultury w regionach; kreowania lokalnej strategii ochrony dóbr kultury.
Restytucja dóbr kultury
Restytucja dóbr kultury – przywracanie dawnego prawa własności. Odmiany restytucji – rewindykacja, rewindykacja wymienna, windykacja, repartycja, reewakuacja, repatriacja. Losy polskich dóbr kultury – dzieje ich restytucji. Polska polityka w zakresie restytucji dóbr kultury.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
orientowania się w mechanizmach rządzących procesem restytucji dóbr kultury; rozumienia prawnych aspektów restytucji dóbr kultury.
