Propedeutyka archeologii – 45 h
Pojęcie i przedmiot badań archeologii. Miejsce archeologii w naukach humanistycznych. Kształtowanie się koncepcji i kierunków badawczych w archeologii.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia archeologii jako dyscypliny naukowej, zakresu jej badań i możliwości poznawczych oraz specyfiki stosowanych w niej metod badawczych.
Archeologia poszczególnych epok i okresów – 300 h
Zarys rozwoju zjawisk kulturowych od epoki kamienia po czasy nowożytne – archeologia powszechna paleolitu, mezolitu i neolitu, archeologia epoki brązu i epoki żelaza Eurazji, archeologia średniowiecznej Europy, archeologia czasów nowożytnych, archeologia śródziemnomorska.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia zagadnień zróżnicowania kulturowego; oceniania i porównywania cech kultur i przemian kulturowych od epoki kamienia po czasy nowożytne w obrębie poszczególnych regionów.
Archeologia środowiska – 30 h
Badania nad zmiennością środowiska przyrodniczego i warunków okupacji środowiska w pradziejach.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia zagadnień z zakresu uwarunkowań przyrodniczych osadnictwa pradziejowego.
Metodyka badań archeologicznych – 30 h
Metody badań terenowych ze szczególnym uwzględnieniem technik wykopaliskowych i zasad dokumentowania wykopalisk.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
posługiwania się metodami badań terenowych; doboru właściwych narzędzi i technik badawczych; wykonywania dokumentacji wykopalisk.
Źródłoznawstwo archeologiczne
Cechy morfologiczne, technologiczne i stylistyczne znalezisk archeologicznych. Określanie wieku znalezisk archeologicznych i ich przynależności kulturowej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
wykorzystywania wiedzy źródłoznawczej; rozpoznawania i rozumienia charakterystycznych cech źródeł archeologicznych pochodzących z różnych okresów i kultur.
Muzealnictwo i ochrona zabytków
Elementy muzealnictwa. Rola muzeów i zasady ich funkcjonowania – gromadzenie, przechowywanie i udostępnianie zabytków archeologicznych. Systemy ochrony zabytków.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
stosowania technik i rozwiązań z zakresu wystawiennictwa w muzealnictwie i placówkach ochrony zabytków.
Konserwacja i dokumentacja zabytków archeologicznych
Konserwacja zabytków archeologicznych. Wykonywanie dokumentacji graficznej zgodnej z normami prezentacji źródeł archeologicznych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
posługiwania się podstawowymi metodami z zakresu konserwacji źródeł archeologicznych oraz ich dokumentacji.
Archeologia regionów i stref kulturowych – 120 h
Zarys archeologii poszczególnych regionów w przekroju chronologicznym. Strefy kulturowe i cywilizacyjne o zasięgu ponadregionalnym.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia zasad taksonomii kulturowej i specyfiki zjawisk kulturowych charakterystycznych dla poszczególnych regionów; oceniania zróżnicowania kulturowego i mechanizmów przemian kulturowych w oparciu o wyniki analizy źródeł archeologicznych i wyniki badań innych dyscyplin naukowych; rozpoznawania zestawów źródeł charakterystycznych dla poszczególnych okresów, jednostek i stref kulturowych.
Metodologia i historia archeologii – 90 h
Myśl teoretyczna a historia archeologii. Współczesne tendencje metodologiczne w archeologii.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia współczesnych teorii badań archeologicznych na tle historii archeologii.
Metody interpretacji źródeł archeologicznych
Metody specjalistyczne i osiągnięcia dyscyplin pokrewnych archeologii: historii, antropologii kulturowej, antropologii fizycznej, geomorfologii, archeozoologii, paleobotaniki – rozszerzające ocenę wartości poznawczej źródeł archeologicznych. Konfrontacja wyników analiz źródeł archeologicznych i źródeł pisanych. Stosowanie modeli wypracowanych na gruncie antropologii kulturowej do wyjaśnienia procesów kulturowych w pradziejach. Wykorzystywanie metod antropologii fizycznej do oceny struktur populacji pradziejowych. Rekonstrukcja środowiska w oparciu o metody stosowane w geomorfologii. Rekonstrukcja fauny i szaty roślinnej prehistorycznej w strefach aktywności społeczeństw pradziejowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia wartości poznawczej badań specjalistycznych źródeł archeologicznych; dokonywania doboru właściwych procedur badawczych.
