Anatomia i antropologia – 45 h
Anatomia człowieka niezbędna dla trenerów. Anatomia narządu ruchu – ogólna i szczegółowa budowa kości, ich połączeń oraz mięśni, mechanika stawów i analiza ruchów wykonywanych przez poszczególne mięśnie czy grupy mięśniowe. Anatomia pozostałych układów. Genetyczne i środowiskowe uwarunkowania procesu ontogenezy – mechanizm kształtowania się cech fenotypowych w ontogenezie, funkcja i rola układu neuro-hormonalnego, homeostaza rozwoju, zagadnienia normy i normalności. Wpływ sportu na kształtowanie się cech biologicznych osobnika w ontogenezie. Metody badawcze stosowane w antropologii – antropometria, antroposkopia, proporcje ciała, ocena budowy ciała. Metody badawcze stosowane w diagnozie rozwoju biologicznego człowieka – rola czynników egzogennych w kształtowaniu cech, modele rozwoju cech, zjawisko trendów sekularnych, kryteria i metody oceny wieku rozwojowego.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu budowy ciała człowieka ze szczególnym uwzględnieniem narządu ruchu; rozumienia rozwoju biologicznego w ontogenezie; posługiwania się metodami i technikami stosowanymi w antropologii.
Fizjologia i biochemia – 60 h
Procesy metaboliczne o podstawowym znaczeniu dla zdolności wysiłkowych sportowców w pracach o różnej intensywności. Zmiany adaptacyjne oparte na procesie biosyntezy. Utlenianie biologiczne, ATP jako uniwersalny nośnik energii. Bioenergetyka skurczu mięśnia. Białka zaangażowane w zaopatrzenie tkanek w tlen. Substraty energetyczne wykorzystywane przez mięśnie – charakterystyka. Przemiany energetyczne: węglowodanów, tłuszczów, białek. Obrona organizmu przed zakwaszaniem – mechanizmy buforowe, integracja metabolizmu mięśniowego. Funkcjonowanie organizmu w relacji do środowiska. Metabolizm i przemiana materii. Mechanizmy neuroregulacyjne. Funkcje układów i narządów wewnętrznych: układu nerwowego, narządu zmysłu, narządu ruchu, układu krwionośnego, układu oddychania, układów trawienia, wydalania i wydzielania hormonów, układu gospodarki wodnej oraz układu termoregulacji. Doświadczalne metody obserwacji funkcji wewnętrznych organizmu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu i rozumienia procesów biochemicznych zachodzących w organizmie sportowca; opisu i rozumienia funkcji układów i narządów wewnętrznych organizmu; pomiaru wartości podstawowych parametrów fizjologicznych.
Psychologia i pedagogika – 60 h
Psychologia – nauka o człowieku i jego funkcjonowaniu. Miejsce psychologii wśród innych nauk o człowieku. Obszary zainteresowań psychologii. Procesy poznawcze – odbioru i przetwarzania informacji. Procesy emocjonalno-motywacyjne. Uczenie się i pamięć. Osobowość. Różnice indywidualne – wykrywanie i pomiar. Metody badawcze psychologii. Stres i metody jego kontroli. Pojęcie rozwoju. Rodzaje zmian rozwojowych. Charakterystyka czynników oraz mechanizmów warunkujących rozwój. Metody psychologii rozwojowej. Charakterystyka rozwoju psychicznego człowieka. Rozwój emocji i uczuć. Rozwój poznawczy jednostki. Rozwój moralno-społeczny. Rozwój osobowości. Dzieciństwo, adolescencja, dojrzałość, starość – rozwój i przystosowanie. Człowiek w sytuacji społecznej. Postawy społeczne i wartości. Kształtowanie postaw. Grupy społeczne, struktury i procesy grupowe. Zachowanie się człowieka w interakcjach społecznych. Atrakcyjność interpersonalna. Werbalna i niewerbalna komunikacja interpersonalna. Agresja. Uprzedzenia i stereotypy. Pedagogika – nauka o wychowaniu. Podstawowe pojęcia pedagogiki. Elementy historii myśli pedagogicznej. Ideał, cele i zadania wychowania. Zasady, metody i formy wychowywania i kształcenia. Proces wychowania i warunki jego skuteczności. Rola wartości w wychowaniu. Wartości moralne współczesnego sportu. Możliwości wszechstronnego wychowywania poprzez sport. Diagnostyka i profilaktyka pedagogiczna. Trudności i niepowodzenia w pracy wychowawczej trenera. Programy edukacyjne – teoria doboru i łączenia treści kształcenia ogólnego i sportowego. Program pracy wychowawczej trenera. Praca wychowawcza na obozach i w zgrupowaniach sportowych. Podmiotowość zawodnika i trenera – wychowawcy.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia funkcjonowania psychiki człowieka; rozumienia rozwoju psychicznego w ontogenezie; stosowania podstawowych metod badawczych w psychologii; rozumienia zachowań jednostki w sytuacjach społecznych; rozumienia zasad pedagogicznych i ich znaczenia w projektowaniu i realizacji edukacji sportowej; przeprowadzenia diagnozy pedagogicznej; posługiwania się metodami i formami wychowywania i kształcenia.
Ekonomia - 45 h
Gospodarka narodowa. Popyt i podaż. Równowaga makroekonomiczna. Produkt społeczny, dochód narodowy. Budżet państwa, deficyt i dług publiczny. Pieniądz i system bankowy. Rynek pieniądza. Makroekonomia Keynesowska a makroekonomia klasyczna. Cykl koniunkturalny. Inflacja, bezrobocie. Gospodarka otwarta. Równowaga zewnętrzna. Polityka budżetowa, monetarna, kursu walutowego. Polityka stabilizacyjna i model IS- IM. Wzrost gospodarczy. Mikroekonomia – rynek. Gospodarka małej firmy. Zachowanie się konsumenta. Teorie produkcji. Konkurencja doskonała i monopol. Równowaga przedsiębiorstwa. Oligopol. Alternatywne teorie przedsiębiorstwa. Rynki czynników produkcji. Równowaga konkurencyjna i elementy teorii dobrobytu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu i rozumienia procesów makro- i mikroekonomicznych zachodzących we współczesnym świecie – z uwzględnieniem mechanizmów urynkowienia sportu.
Zarządzanie i marketing – 60 h
Typologie – ujęcie organizacji: prakseologiczne, strukturalne, społeczne, organizacyjne, systemowe, sytuacyjne, fraktalne i wirtualne. Problemy reorganizacji. Synergia i jej przejawy w organizacjach społecznych i komercyjnych. Zarządzanie jako proces informacyjno-decyzyjny. Koncepcje rozwoju zarządzania. Kryteria efektywnego zarządzania. Zarządzanie strategiczne, taktyczne i operacyjne. Sterowanie, kierowanie, coaching, mentoring, edukowanie i zarządzanie. Zarządzanie zasobami organizacji – kadry, know-how, finanse, infrastruktura. Zarządzanie a wartość dodana. Otoczenie rynkowe przedsiębiorstwa. Marketingowe systemy informacyjne – podstawy. Polityka produktu. Polityka cen. Dystrybucja produktu. Polityka promocji. Równowaga rynkowa. Elastyczność popytu i podaży. Analiza pojemności i chłonności rynku. Analiza dynamiki zjawisk rynkowych. Modelowanie i prognozowanie zjawisk rynkowych. Clienting – definicje, procesy, efektywność. Elementy organizacji imprez sportowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu funkcjonowania organizacji w dynamicznym otoczeniu; rozumienia procesów zarządzania organizacją; analizowania zjawisk rynkowych; modelowania i programowania procesów rynkowych ze szczególnym uwzględnieniem promocji produktu/usługi.
Historia sportu – 30 h
Źródła, najważniejsze opracowania oraz zadania historii sportu. Etymologia pojęcia „sport” w rozwoju cywilizacji. Geneza sportu jako zjawiska społecznego. Sport dla wszystkich, sport profesjonalny, sport osób niepełnosprawnych (ruch paraolimpijski). Rozwój dyscyplin sportowych na poszczególnych kontynentach. Międzynarodowy charakter zawodów. Nowożytny ruch olimpijski a sport. Patriotyczne oblicze ruchu sportowego na ziemiach polskich pod zaborami. Sport wyczynowy w Polsce w latach 1918 – 1939. Rys historyczny sportu w Polsce od 1945 roku do czasów obecnych. Sport wyczynowy a polityka XX wieku. Perspektywy rozwoju i zagrożenia współczesnego sportu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu historycznych zjawisk i procesów w sporcie – w Polsce i na świecie.
Socjologia sportu – 30 h
Miejsce socjologii w naukach społecznych. Grupy i instytucje społeczne. Rodzaje, funkcje, normy i wartości społeczne. Kontrola społeczna. Dewiacje społeczne, stereotypy, uprzedzenia, dyskryminacje – przyczyny i środki zaradcze. Kultura fizyczna w procesie przeobrażeń współczesnej cywilizacji. Sport jako zabawa. Sport jako szansa doskonalenia osobowości. Przemiany wartości i postaw wobec sportu. Społeczna rola reprezentanta kraju. Konflikt ról społecznych w sporcie wyczynowym. Zjawiska dysfunkcjonalne w sporcie wyczynowym. Przemiany wartości i postaw wobec sportu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia zjawisk społecznych ze szczególnym uwzględnieniem działalności sportowej.
Teoria sportu
Teoretyczne i metodyczne podstawy szkolenia na różnych etapach kariery sportowej – z uwzględnieniem predyspozycji sportowych i możliwości adaptacyjnych organizmu. Szkolenie sportowe dzieci i młodzieży w systemie sportu wyczynowego. Organizacyjno-metodyczne zasady prowadzenia procesu treningowego. Modelowe charakterystyki rozwoju składowych możliwości sportowca. Podstawy planowania szkolenia i obciążeń treningowych. Podstawowe pojęcia z zakresu zasad, form, środków i metod treningu. Uwarunkowania i przejawy motoryczności człowieka – podstawowe pojęcia, struktura, systematyka (strona potencjalna i efektywna, predyspozycje, zdolności, umiejętności). Rozwój motoryki człowieka w ontogenezie – aspekty jakościowe i ilościowe. Genetyczne i środowiskowe uwarunkowania predyspozycji motorycznych – odziedziczalność a wyćwiczalność.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia szkolenia sportowego w różnych dyscyplinach sportu; rozumienia rozwoju motoryki człowieka w ontogenezie; posługiwania się uznanymi zasadami, formami, środkami i metodami w projektowaniu i realizacji treningu sportowego.
Teoria treningu sportowego
Charakterystyka różnych grup dyscyplin sportu i specyfiki rywalizacji sportowej. Szczegółowe aspekty formułowania celów i struktury treningu. Dominujący rodzaj intensywności, dominujące zdolności motoryczne, wymagania funkcjonalne. Przebieg przygotowania w nowoczesnym sporcie wyczynowym – zasady treningowe, planowanie, kierowanie i kontrola procesu treningowego. Dobór, selekcja, prognozowanie w systemie przygotowania sportowego. Poza treningowe środki przygotowania sportowców. Podstawy zabezpieczenia procesu treningowego i wykorzystania nowoczesnej aparatury pomiarowej. Wskazanie kierunków poszukiwań podnoszenia efektywności procesu treningowego. Tendencje rozwojowe technologii treningu sportowego – w szczególności zbierania i analizy danych o treningu i walce sportowej oraz obserwacji walki. Indywidualizacja procesu szkoleniowego. Technika sportowa w ujęciu pedagogicznym. Uczenie się i nauczanie motoryczne. Zmiany psychomotorycznego zachowania się w ontogenezie. Nauczanie standardów – podstawy umiejętności sportowych. Przegląd metod nauczania i uczenia się czynności motorycznej. Neurofizjologiczne podstawy nauczania techniki ruchu. Definicja i charakterystyka techniki ruchu dla wybranych dyscyplin sportowych. Modele nauczania techniki ruchu. Etapy i fazy nauczania. Metody oceny postępów w nauczaniu techniki sportowej. Nauczanie techniki sportowej a struktura obciążeń treningowych. Technika sportowa a wysiłek fizyczny.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia podobieństw i różnic przebiegu szkolenia w poszczególnych grupach dyscyplin sportu; stosowania aparatury pomiarowej w procesie treningowym; posługiwania się metodami i technikami podnoszenia efektywności treningu; rozumienia procesu nauczania i uczenia się umiejętności sportowych; projektowania i realizacji nauczania techniki sportowej; znajdowania relacji między techniką a obciążeniami w sporcie.
Teoria i metodyka różnych dyscyplin sportu
Teoretyczne i metodyczne aspekty szkolenia w różnych dyscyplinach sportu. Obciążenia treningowe w różnych dyscyplinach sportu. Cele i struktura treningu w zakresie różnych dyscyplin sportu. Organizacyjno-metodyczne zasady planowania treningu dla różnych dyscyplin sportu. Środki, formy i metody stosowane w sportach indywidualnych i zespołowych jako uzupełnienie szkolenia na różnych etapach przygotowania sportowego.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
stosowania środków, form i metod z zakresu sportów indywidualnych i zespołowych w różnych dyscyplinach.
Biologiczne uwarunkowania wysiłku w sporcie
Fizjologiczne uwarunkowania wydolności. Wzajemne relacje pracy, zmęczenia i wypoczynku. Potencjały energetyczne – aerobowy i anaerobowy. Przyczyny, objawy i rodzaje zmęczenia. Wypoczynek – specyfika, rodzaje i efektywność przebiegu w zależności od charakteru wysiłku. Fizjologiczne uwarunkowania pracy treningowej – zmiany w układach: nerwowym, krwionośnym, oddechowym, mięśniowym. Pomiary i obliczanie pracy. Ergometry i analizatory w ocenie możliwości wysiłkowych. Zasady przeprowadzania testów i prób oceny wydolności. Pośrednie i bezpośrednie oznaczanie pułapu tlenowego. Próby mocy i wydolności beztlenowej. Ocena wydolności poprzez efektywność wypoczywania. Wykorzystanie zjawisk progowych, dynamiki adaptacji, poziomów stabilizacji oraz wskaźników szczegółowych w ocenie i kontroli efektywności treningu na różnych etapach szkolenia sportowego. Żywienie a zdrowie człowieka. Pożywienie i składniki pokarmowe: węglowodany, białka, tłuszcze, witaminy, składniki mineralne, woda, błonnik – ich wartość odżywcza. Wartość energetyczna pożywienia i bilans energetyczny organizmu. Odwodnienie i nawodnienie. Zakwaszenie i alkalizacja dietą. Żywienie sportowców w zależności od uprawianej dyscypliny sportu i okresu treningowego oraz podczas odnowy biologicznej. Wspomaganie dietetyczne zdolności wysiłkowych. Suplementacja w sporcie. Regulacja masy ciała zawodników. Problematyka dopingu w żywieniu sportowca. Przedmiot i zadania odnowy psychicznej i biologicznej w sporcie. Zmęczenie i wypoczynek. Rodzaje zmęczenia. Przetrenowanie. Środki pedagogiczne, psychologiczne i medyczno-biologiczne w odnowie. Zasady stosowania środków odnowy psychobiologicznej – wskazania i przeciwwskazania. Programowanie odnowy psychicznej i biologicznej w procesie treningowym.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia fizjologicznych uwarunkowań wysiłku fizycznego; diagnozowania możliwości wysiłkowych organizmu i wyznaczania obciążeń treningowych; stosowania zasad racjonalnego żywienia w ustalaniu diety sportowca; rozumienia procesów zmęczenia i wypoczynku; programowania odnowy psychicznej i biologicznej w sporcie.
Zarządzanie przedsięwzięciami sportowymi
Strategiczne, taktyczne i operacyjne zarządzanie instytucjami sportowymi. Kryteria efektywnego zarządzania w sporcie. Zarządzanie społecznymi, publicznymi i komercyjnymi instytucjami sportowymi. Zarządzanie podstawowymi zasobami instytucji sportowych. Zarządzanie kadrami uwzględniające: zawodników, trenerów, menadżerów, ekspertów i pracowników administracyjnych. Zarządzanie wiedzą i informacją uwzględniające: technologie informacyjne oraz metody edukowania kadr. Zarządzanie finansami uwzględniające: clienting, dotacje, subwencje, darowizny, sponsoring, transfery i udziały w sportowych spółkach akcyjnych. Zarządzanie infrastrukturą uwzględniające: wynajem, dzierżawę, własność obiektów oraz efektywne wykorzystanie obiektów. Cele, zadania, kompetencje i struktura organizacji sportowych różnego szczebla. Organizacja sportu w dyscyplinach. Międzydyscyplinarne organizacje sportowe. Organizacja sportu masowego, powszechnego i profesjonalnego. Organizacje sportowe międzynarodowe, kontynentalne, krajowe, regionalne i lokalne. Kluby sportowe. Organizacja współzawodnictwa sportowego na przykładzie różnych dyscyplin sportu. Publiczne (instytucje rządowe i samorządowe) i niepubliczne (stowarzyszenia, fundacje) organizacje sportowe. Specyfika przedsięwzięć sportowych – masowa impreza sportowa, widowisko sportowe, zawody sportowe, zgrupowania treningowe. Warunki bezpieczeństwa przedsięwzięć sportowych. Projektowanie przedsięwzięć sportowych z uwzględnieniem specyfiki – wzory pism, protokołów, dokumenty. Organizowanie przedsięwzięć sportowych – podstawowe techniki organizatorskie. Promocja i public relations w przedsięwzięciach sportowych. Protokół i ceremoniał sportowy. Podsumowanie przedsięwzięcia sportowego – komunikat oraz sprawozdanie dla mediów, instytucji publicznych lub sponsorów.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu zasobów instytucji sportowych; rozumienia procesów zarządzania instytucjami sportowymi; opisu organizacji sportowych i współzawodnictwa sportowego w oparciu o wybrane kryteria; różnicowania przedsięwzięć sportowych w oparciu o wybrane kryteria; projektowania i realizacji przedsięwzięć sportowych.
Prawo w sporcie
Przepisy prawne. Akty normatywne. Inne formy prawa – prawo zwyczajowe, „precedensy” w systemie prawa stanowionego, opinie doktryny prawniczej. Normy prawne. Stosunek prawny. Źródła prawa. System prawa. Wykładnia prawa sensu largo. Praktyka prawnicza – stosowanie prawa. Praworządność w państwie prawa. Charakterystyka poszczególnych gałęzi prawa. Elementarne pojęcia i wiadomości z zakresu prawa publicznego, cywilnego i karnego. System organów ochrony prawnej. Międzynarodowe prawo sportowe – statuty międzynarodowych organizacji sportowych, umowy międzynarodowe i międzypaństwowe. Prawne podstawy działalności instytucji sportowych w Polsce – ustawa Prawo o stowarzyszeniach, prawo samorządowe, Kodeks Handlowy. Państwowe akty prawa sportowego – ustawa o kulturze fizycznej. Rozporządzenia ministerialne, uchwały samorządowe, zarządzenia prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (UKFiT). Prawne podstawy uprawiania sportu – Kodeks Pracy, zarządzenia prezesa UKFiT. Regulacje prawne wykonywania zawodu trenera, sędziego, zawodnika, instruktora, menadżera i działacza. Prawne podstawy zwalczania dopingu i korupcji w sporcie oraz zabezpieczania imprez sportowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
interpretowania aktów i norm z zakresu prawa sportowego krajowego i międzynarodowego; interpretowania aktów i norm z zakresu prawa publicznego, cywilnego i karnego.
Biomechanika sportu
Charakterystyki statyczne biernego i czynnego układu ruchu – struktura, funkcje, modele ciała człowieka i topografia momentów sił mięśniowych. Wybrane metody badania ruchu ciała i części ciała człowieka – kinematograficzne, goniometryczne, dynamograficzne, elektromiograficzne. Właściwości dynamiczne układu ruchu człowieka przejawiane w typowych działaniach ruchowych. Zależność momentów siły mięśni od prędkości ruchu w stawie. Energia i moc dostarczona przez mięśnie. Charakterystyka kinematyczna typowych działań ruchowych – chodu, biegu, skoku, równowagi ciała człowieka. Pojęcie techniki sportowej. Kryteria oceny techniki sportowej. Metody biomechaniczne oceny techniki sportowej. Modelowanie jako metoda poznawania i doskonalenia techniki sportowej. Trening siły i mocy w ujęciu biomechanicznym. Biomechaniczne metody oceny siły i mocy sportowca. Pozytywne i negatywne skutki obciążeń układu ruchu sportowca. Mechanizmy zabezpieczające układ ruchu sportowca przed przeciążeniami.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia podstaw funkcjonowania układu ruchu; pomiaru i oceny parametrów biomechanicznych człowieka; oceny techniki ruchu w aspekcie biomechanicznym; pomiaru fizycznych parametrów ruchu.
Filozofia i etyka – 30 h
Filozofia w europejskim kręgu kulturowym – pojawienie się i rozwój. Sokratyczna i Platońska wizja człowieka. Arystotelesa wizja człowieka. Hedonizm Arystypa z Cyreny. Epikureizm. Augustyn Aureliusz i święty Tomasz z Akwinu wobec człowieka i jego ciała. Kartezjusz – dualizm duszy i ciała. Oświeceniowe teorie człowieka – Hume, Holbach, Rousseau, Kant. Heglizm – miejsce człowieka w historii i w świecie. Marks – człowiek jako istota społeczna. Bergson – o związkach duszy i ciała. Hedegger – człowiek jako pasterz chroniący prawdę bycia. Sartre – jednostka ludzka twórcą wartości i sensu istnienia. Kotarbiński – prakseologia nauką o działaniu człowieka, synergia, kryteria sprawności. Aksjologia – nauka o wartościach. Pojęcie etyki oraz pojęcie i znaczenie moralności. Pojęcie cnoty. Etyka normatywna. Etyka opisowa – etologia. Etyka niezależna. Eudajmonizm. Hedonizm. Epikureizm. Stoicyzm. Sceptycyzm. Utylitaryzm i stanowiska postutylitarystyczne. Etyka a religia. Indywidualny świat wartości. Kwestie prawdy, szczęścia, sprawiedliwości, dobra, piękna, miłości i przyjaźni. Etyka sytuacyjna. Prawa człowieka i postawy etyczne. Kodeks etyczny i etyka zawodowa. Etyka w sporcie.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
opisu wybranych kierunków filozoficznych; rozumienia i stosowania zasad etycznych w życiu społecznym i zawodowym.
Komunikacja społeczna – 45 h
Proces komunikowania się, kanały komunikowania. Kultura organizacji, kultura masowa a zagadnienia komunikowania się. Społeczeństwo informacyjne. Współczesne techniki informacyjne i ich wpływ na sposób komunikowania się. Rodzaje wystąpień publicznych – sztuka prezentacji. Komunikacja wewnątrz organizacji sportowej. Komunikacja organizacji sportowych z otoczeniem. Efektywność relacji interpersonalnych w organizacjach sportowych. Rozwiązywanie konfliktów w organizacjach sportowych. Style negocjacji, techniki negocjacyjne. Komunikacja w negocjacjach. Uwarunkowania osobowościowe negocjatora. Identyfikacja własnego stylu rozwiązywania konfliktów. Wybór strategii negocjacji. Zarządzanie konfliktami. Prasa a sport. Historia prasy sportowej w Polsce i na świecie. Czasopisma specjalistyczne. Wpływ specyfiki poszczególnych dyscyplin sportu na sposób ich prezentacji. Historia i formy dziennikarstwa sportowego w radiu. Transmisje telewizyjne. Formy sportowych programów telewizyjnych – informacja, transmisja, reportaż, programy publicystyczne, film. Rola środków masowego przekazu w popularyzacji sportu i kreowaniu nowych dyscyplin sportowych. Internet i inne technologie jako nośniki informacji sportowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia procesu wewnętrznego i zewnętrznego komunikowania się organizacji; stosowanie technik efektywnego komunikowania się i negocjacji; rozumienia i doceniania roli mass-mediów we współczesnym sporcie.
Dydaktyka sportu – 45 h
Dydaktyka ogólna a dydaktyka sportu – definicje, cele, zadania, podział. Integracja kształcenia ogólnego i sportowego. Kwantyfikacja zadań. Indywidualizacja i intelektualizacja procesu dydaktycznego w sporcie. Uzdolnienia jako przedmiot dydaktyki sportu. Kryteria doboru i selekcji w sporcie. Kryteria tworzenia programu kształcenia sportowego – na poziomie szkoły podstawowej, gimnazjum, liceum. Metody i środki stosowane w procesie edukacji sportowej. Integrowanie organizacji i treści kształcenia ogólnego i sportowego. Integracja społeczna nauczycieli i trenerów. Integracja infrastruktury sportowej. Innowacje dydaktyczne. Organizacja współzawodnictwa jako środek rozwoju indywidualnego – rozwiązania stosowane w Polsce i Europie. Formalne podstawy edukacji sportowej. Kontrola sprawności procesu edukacji sportowej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia zasad dydaktycznych i ich znaczenia w projektowaniu i realizacji procesu edukacji sportowej; oceny uzdolnień sportowych; posługiwania się metodami, formami i środkami kształcenia sportowego.
Teoria i metodyka dyscyplin sportu
Teoretyczne i metodyczne aspekty szkolenia w wybranych przez studenta (uzupełniających) – w ramach specjalności – dyscyplinach sportu. Obciążenia treningowe w dyscyplinach uzupełniających w relacji do obciążeń w dyscyplinie podstawowej – wybranej w ramach specjalności. Cele i struktura treningu w ramach sportowych dyscyplin uzupełniających. Organizacyjno-metodyczne zasady projektowania treningu w ramach sportowych dyscyplin uzupełniających. Środki, formy i metody stosowane w sportach indywidualnych i zespołowych – głównie w zakresie wybranych, w ramach specjalności, dyscyplin sportowych uzupełniających.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
stosowania środków, form i metod z zakresu sportów indywidualnych i zespołowych w uzupełniających dyscyplinach sportu.
Psychologia sportu
Przedmiot i zadania psychologii sportu. Metody psychologiczne w sporcie. Percepcja i myślenie w sporcie. Determinanty uczenia się motorycznego. Pobudzenie, lęk i stres w sporcie. Regulacja emocji w sporcie, metody psychoregulacji. Działalność sportowa jako źródło zaspokajania potrzeb. Motywacja wewnętrzna i zewnętrzna, motywacja osiągnięć w sporcie. Teoria, struktura i pomiar osobowości sportowców. Grupa sportowa jako grupa społeczna. Przywództwo w grupie sportowej. Agresja w sporcie. Kształtowanie umiejętności psychologicznych w sporcie wyczynowym.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia procesów psychicznych występujących w rywalizacji sportowej; posługiwania się wybranymi technikami oddziaływania psychologicznego na sportowca.
Zarządzanie kadrami w sporcie
Metody i kryteria pozyskiwania sportowców, trenerów, coachów, menedżerów, ekspertów. Zewnętrzny system edukowania kadr (realizowany poza instytucją) i system wewnętrzny (realizowany w ramach instytucji). Alokacja kadr w instytucjach sportowych – kompetencje i stanowiska. Zespoły zadaniowe w sporcie – zespoły trenersko-eksperckie, grupy zawodowe w sportach indywidualnych, zespoły graczy w sportach zespołowych. Metody aktywizowania kadr w sporcie. Metody i techniki kierowania kadrami w sporcie. Metody i kryteria kontroli efektywności kadr: sportowców, trenerów, menedżerów. Odstępowanie kadr (transfer) w instytucjach sportowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
identyfikowania elementów systemu zarządzania kadrami w sporcie; stosowania metod i technik kierowania kadrami.
Marketing w sporcie
Specyfika marketingu usług a produkt sportowy. Marketing mix w sporcie. Cechy różniące marketing w sporcie od marketingu klasycznego. Funkcje i cykl życia produktu sportowego. Cena jako element marketingu w sporcie. Promocja i dystrybucja w sporcie. Segmentacja rynku sportowego. Narzędzia marketingowe. Reklama i public relations w sporcie. Szczególna rola sponsoringu w sporcie.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
analizowania zjawisk rynkowych w sporcie; projektowania i wykorzystywania narzędzi marketingowych w procesie wytwarzania i dystrybucji produktu – usługi sportowej.
Metrologia i diagnostyka motoryczności
Podstawy metrologii sportowej. Teoria testów. Metody i techniki pomiarowe. Wiarygodność metod pomiarowych. Błąd pomiarowy i jego implikacje. Systemy pomiarowe. Pozyskiwanie i interpretacja danych pomiarowych. Modelowanie danych pomiarowych. Laboratoryjne oraz testowe metody diagnozy motoryczności. Ocena kondycyjnych i koordynacyjnych możliwości człowieka. Ocena umiejętności ruchowych oraz tempa uczenia motorycznego. Ocena cech ruchu. Baterie testów motorycznych. Aktualne tendencje w diagnostyce motoryczności. Rzetelność i trafność testów motorycznych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
zobiektywizowanego posługiwania się metodami i technikami pomiaru motoryczności; diagnozowania poziomu motorycznego rozwoju sportowca.
Medycyna sportu
Wybrane problemy medycyny sportu w przypadku dzieci i młodzieży. Kryteria kwalifikacji do sportu wyczynowego. Zagrożenie zdrowia sportowców, przeciążenia, profilaktyka. Wybrane zagadnienia medycyny sportowej w zakresie chorób wewnętrznych. Uszkodzenia tkanek miękkich narządów ruchu w sporcie. Specyfika leczenia uszkodzeń sportowych. Poradnictwo w przypadkach sportowców zmuszonych do przedwczesnego kończenia kariery sportowej. Metody i środki wspomagania treningu. Przeciwdziałanie dopingowi.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:
rozumienia podstawowych problemów medycznych występujących w sporcie; identyfikowania symptomów chorób związanych z uprawianiem sportu.
